Reakcja Portera i Silbera umożliwia wykrywanie – wśród obecnych w moczu pochodnych posiadających grupę hydroksylową w pozycji 17 – różnych metabolitów kortyzonu, kortyzolu i jego prekursora – deoksykortyzolu. Katabolity te stanowią 30-50% wytwarzanych hormonów, a oznaczenie ich stężenia pozwala na ocenę funkcji nadnerczy.
Wydalanie poniżej 2 mg 17-hydroksykortykosteroidów na dobę świadczy 0 niewydolności kory nadnerczy.
Wzrost wydalania, który nie podlega hamowaniu w teście z małą dawką deksametazonu (2 mg deksametazonu w ciągu 2 dni), świadczy 0 hiperkortyzolemii.
Umiarkowany wzrost wydalania 17-OHKS można zaobserwować u osób otyłych, ponieważ zależy on od masy ciała. Nie ma to znaczenia patologicznego.
« Wróć do listy terminów
