Insulinooporność definiowana jest jako stan obniżonej wrażliwości tkanek organizmu na działanie insuliny mimo prawidłowego lub podwyższonego stężenia tego hormonu w surowicy krwi. Może mieć charakter pierwotny, czyli uwarunkowany genetycznie lub wtórny, czyli nabyty. Jej przebieg może być bezobjawowy, ale może ujawniać się jako różnorodne zaburzenia, takie jak upośledzona tolerancja glukozy, hipercholesterolemia, hipertriglicerydemia, otyłość typu aneroidalnego czy nadciśnienie tętnicze. Zjawisko insulinooporności odgrywa istotną rolę w patogenezie cukrzycy typu 2. Obserwowane jest również w otyłości, akromegalii, chorobie Cushinga, niedoczynności tarczycy, zespole policystycznych jajników, chorobach serca, zespole metabolicznych, marskości wątroby i cukrzycy typu 1. Współczynnik insulinooporności – HOMA-IR opiera się na matematycznej analizie stężeń insuliny i glukozy oznaczanych na czczo.
Przygotowanie do badania:
Pacjent powinien być na czczo, czyli 8-12 godzin po ostatnim posiłku. Na badanie należy zgłosić się po wypoczynku nocnym, w godz. 6:30-10:30 lub według wskazań lekarza.
Czas oczekiwania na wynik:
1 dzień roboczy
