Bylica pospolita (Artemisia vulgaris L.) to bardzo popularny w całej Europie chwast wiatropylny. W Polsce stanowi jeden z najważniejszych alergenów pyłkowych w Polsce. Jest odpowiedzialna za większość objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek w okresie od połowy lipca do połowy września. Na chwilę obecną zidentyfikowano kilka alergenów pyłku bylicy, przy czym większość chorych reaguje na alergen Art v 1.
Uczulenie na pyłek bylicy może być przyczyną wystąpienia zespołu pyłkowo-pokarmowego z manifestacją systemową – zespół seler-bylica-przyprawy korzenne. Na obecną chwilę nie wykryto, który konkretnie alergen bylicy jest odpowiedzialny za indukcję objawów w tym zespole.
Osoby uczulone na pyłek bylicy pospolitej powinny unikać spożywania miodów wielokwiatowych (pochodzących z sierpniowego oblotu pszczół) i spadziowych. W badaniach miodów liczba ziaren pyłku bylicy przekraczała nawet 2000 ziaren/10 g miodu. U ok. 80% chorych po spożyciu miodu zaobserwowano bóle brzucha, biegunkę, świąd skóry oraz objawy ze strony dróg oddechowych.
Algorytm diagnostyczny alergii na bylicę pospolitą
Art v1
Art v1 to glikoproteina należąca do rodziny defensyn roślinnych. Jest uznawana za najistotniejszy alergen odpowiedzialny za objawy alergiczne po kontakcie z bylicą pospolitą. Uczulenie na Art v1 stwierdzono u 79-95% pacjentów z alergią na pyłek tej rośliny.
Art v1 jest alergenem połączonym z O-glikanem (CCD). Przeciwciała przeciwko O-glikanom nie są wykrywalne przy pomocy standardowego antygenu MUXF3. CCD są szeroko rozpowszechnione w świecie roślinnym. Obecność CCD w cząsteczce alergenów inhalacyjnych może prowadzić do syntezy przeciwciał IgE anty-CCD. W konsekwencji istnieje możliwość uzyskania wyników fałszywie dodatnich na alergeny zawierające CCD. U pacjentów uczulonych na bylicę, z wysokim poziomem przeciwciał anty-CCD, dodatnie wyniki testów z alergenami źródłowymi zawierającymi CCD (bez oznaczenia sIgE w stosunku do poszczególnych komponent alergenowych) są częstym źródłem pomyłek diagnostycznych.
Osoby uczulone na pyłek bylicy pospolitej powinny unikać spożywania miodów wielokwiatowych (pochodzących z sierpniowego oblotu pszczół) i spadziowych. W badaniach miodów liczba ziaren pyłku bylicy przekraczała nawet 2000 ziaren/10 g miodu. U ok. 80% chorych po spożyciu miodu zaobserwowano bóle brzucha, biegunkę, świąd skóry oraz objawy ze strony dróg oddechowych.
Ponadto uczulenie na Art v1 może być związane z wystąpieniem reakcji anafilaktycznej po spożyciu ziaren słonecznika oraz rumianku.
Badanie wykonywane jest na aparacie Phadia ImmunoCAP firmy Thermo Fisher Scientific. Test pozwala wykryć bardzo niskie stężenia przeciwciał, co umożliwia lekarzowi wczesne wykrycie choroby i wdrożenia leczenia mającego na celu zatrzymać tzw. „marsz alergii”. Wynik podawany jest w międzynarodowej jednostce (kU/l), przyporządkowany do klasy od 0-6 (skala RAST).
Przygotowanie do badania: Badanie może być wykonywane w każdym wieku, zarówno niemowlętom jak i osobom starszym. Do analizy potrzebna jest niewielka ilość krwi. Na badanie można zgłaszać się cały dzień. Testy nie wymaga specjalnego przygotowania tj. odstawienia leków czy bycia na czczo. W przeciwieństwie do testów skórnych, można go wykonać nawet pomimo rozległego zapalenia skóry (np. pokrzywki, wyprysku).
Czas oczekiwania na wynik: 2 dni robocze
« Wróć do listy terminów
