Helicobacter pylori jest bakterią, która kolonizuje błonę śluzową żołądka i dwunastnicy. Za jej odkrycie i opisanie Barry J. Marshall i J. Robin Warren w 2005 roku zostali uhonorowani Nagrodą Nobla z dziedziny fizjologii i medycyny. Odkrycie to pozwoliło nie tylko zrozumieć pochodzenie wrzodów trawiennych żołądka i dwunastnicy, lecz również umożliwiło wdrażanie skutecznej terapii. Ponadto dało ono początek opracowaniu przez naukowców coraz doskonalszych metod diagnostycznych i terapeutycznych. W przypadku wykrycia aktywnego zakażenia Helicobacter pylori wdrożenie odpowiedniego schematu leczenia pozwala na całkowite wyeliminowanie bakterii w pierwszym rzucie terapii u ok. 90% pacjentów. Eradykacja Helicobacter pylori powoduje wyleczenie stanów zapalnych błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, choroby wrzodowej oraz znacznie zmniejsza ryzyko nowotworu żołądka. Dzięki osiągnięciom współczesnej medycyny możliwa jest szybka, czuła i nieinwazyjna diagnostyka zakażeń tą bakterią. 

Jak może dojść do zakażenia?

Zakażenie Helicobacter pylori jest dość powszechne. Szacuje się, że w Polsce infekcja dotyczy ok. 84% populacji dorosłej oraz ok. 32% dzieci i młodzieży do 18. roku życia. Infekcja szerzy się poprzez kontakty międzyludzkie. Do zakażenia może dojść na drodze oralno-oralnej, gastro-oralnej lub fekalno-oralnej. Dochodzi do niego zazwyczaj w okresie dzieciństwa, najczęściej w obrębie własnej rodziny (między rodzicami a dziećmi lub między rodzeństwem) i często utrzymuje się ono przez całe życie. W 80–90% przypadków infekcja Helicobacter pylori ma charakter bezobjawowy. U około 10% osób zakażonych bakteria ta jest głównym ogniwem w łańcuchu zmian patologicznych błony śluzowej żołądka i dwunastnicy – przejście zapalenia błony śluzowej żołądka w zanikowe zapalenie żołądka, które w kolejnym etapie może prowadzić do zmian nowotworowych.

Helicobacter pylori a choroby górnego odcinka przewodu pokarmowego

Wykazanie związku pomiędzy zakażeniem Helicobacter pylori a niektórymi chorobami górnego odcinka przewodu pokarmowego uważa się za jedno z większych osiągnięć medycyny ostatnich lat. Obecnie wiadomo, że bakteria ta odpowiada za ok. 80% przypadków choroby wrzodowej żołądka i ok. 90% przypadków choroby wrzodowej dwunastnicy. Ponadto przewlekłe aktywne zakażenie tym drobnoustrojem może przyczyniać się do rozwoju niestrawności niewrzodowej, ostrych i chronicznych stanów zapalnych żołądka oraz choroby refluksowej przełyku. W 1994 r. Międzynarodowa Agencja do Badań nad Rakiem uznała Helicobacter pylori za karcynogen klasy I o udowodnionym udziale w powstawaniu raka żołądka i chłoniaka żołądka (mucosa associated lymphoid tissue, MALT). Nowotwory te rozwijają się u blisko 1% zakażonych. 

Helicobacter pylori a choroby o lokalizacji pozażołądkowej 

W ostatnim czasie liczne badania naukowe wykazały związek pomiędzy zakażeniem  Helicobacter pylori a niedokrwistością z niedoboru żelaza, samoistną małopłytkowością (ITP, idiopathic thrombocytopenic purpura) oraz niedoborem witaminy B12. 

Helicobacter pylori a wchłanianie leków w żołądku

Zakażenie Helicobacter pylori nie pozostaje bez wpływu na wchłanianie leków. W wyniku zmniejszenia wydzielania kwasu solnego, dochodzi do upośledzenia wchłaniania leków zależnych od pH soku żołądkowego. U pacjentów z niedoczynnością tarczycy, u których wykazano równocześnie zakażenie bakterią Helicobacter pylori rekomenduje się suplementację większymi dawkami tyroksyny. Podobna sytuacja ma miejsce u pacjentów z chorobą Parkinsona leczonych preparatami L-DOPA – po eradykacji bakterii przyrost wchłaniania leków wynosi od 21 do 54%.

Jakie są wskazania do wykonania diagnostyki w kierunku Helicobacter pylori?

  • Zgaga
  • Odbijanie
  • Wzdęcia i zaparcia
  • Mdłości po posiłku
  • Uczucie dyskomfortu po zjedzeniu posiłku
  • Bóle brzucha, zwłaszcza w okolicy żołądka
  • Nieskuteczność prawidłowo prowadzonej terapii wrzodów żołądka i/lub dwunastnicy
  • Nawracające wrzody żołądka i/lub dwunastnicy
  • Powikłania w przebiegu choroby wrzodowej (np. krwawienia z  przewodu pokarmowego)

Helicobacter pylori – antygen w kale met. immunochromatograficzna

Oferowany przez nasze laboratorium test jest immunochromatograficznym testem służącym do wykrywania antygenu Helicobacter pylori w kale pacjenta. Znalazł on zastosowanie w rozpoznawaniu aktywnej infekcji tą bakterią oraz oceny skuteczności eradykacji. Czułość i swoistość testu sięga 90%. Liczne badania dowiodły, że test ten jest również przydatnym i niezawodnym testem jak test oddechowy ze znakowanym węglem 13C lub 14C. Na 2 tygodnie przed wykonaniem testu należy odstawić inhibitory pompy protonowej (IPP), H2-blokery, preparaty bizmutu oraz antybiotyki, ponieważ mogą one wpływać na wynik testu, dając wyniki fałszywie ujemne.

Pobranie materiału: Kał przeznaczony do pobrania materiału powinien zostać oddany na czysty papier toaletowy. Nie powinno się oddawać kału do muszli klozetowej, ponieważ woda i mocz mogą spowodować zanieczyszczenie próbki, a środki chemiczne mogą interferować w oznaczeniu. Porcję kału wielkości orzecha laskowego należy pobrać z różnych miejsc tej samej próbki kału za pomocą łopatki dołączonej do specjalnego jednorazowego opakowania. Ze względu na możliwość fermentacji, standardowy pojemnik na kał, powinien być wypełniony najwyżej do 2/3 jego pojemności.

Pobrane próbki kału należy dostarczyć do laboratorium możliwie jak najszybciej od momentu pobrania (w ciągu 2 godzin).

Na 2 tygodnie przed wykonaniem testu należy odstawić inhibitory pompy protonowej (IPP), H2-blokery, preparaty bizmutu oraz antybiotyki, ponieważ mogą one wpływać na wynik testu, dając wyniki fałszywie ujemne.

Czas oczekiwania na wynik: 1 dzień roboczy

« Wróć do listy terminów
Newsletter

Newsletter

Zapisz się do Naszej listy kontaktowej, aby raz w tygodniu otrzymywać aktualności z Naszej strony, oraz informacje o najnowszych Promocjach!

Dziękujemy za zapisanie się do Neszego Newslettera!