Magnez jest jednym z najważniejszych kationów wewnątrzkomórkowych organizmu. Uczestniczy w wielu reakcjach przemiany węglowodanowej, białkowej i tłuszczowej. Stabilizuje strukturę DNA oraz wpływa na transkrypcję RNA. Warunkuje dostawę energii do tkanek i komórek organizmu. Korzystnie wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego. Poprawia pamięć i koncentrację. Magnez w połączeniu z wapniem i witaminą D jest składnikiem budulcowym kości i zębów. Reguluje trawienie i pracę tarczycy. Rozszerza drogi oddechowe, dzięki czemu wspomaga leczenie astmy i zapalenia oskrzeli. Pełni również funkcję ochronną przed pierwiastkami toksycznym (kadm, ołów, rtęć) znajdującymi się w warzywach i owocach. Publikacje naukowe wskazują, że magnez łagodzi dolegliwości związane z zespołem napięcia przedmiesiączkowego i bóle menstruacyjne. Dobowe zapotrzebowanie na ten pierwiastek jest zwiększone w stresie, podczas wysiłku fizycznego, w ciąży i w okresie karmienia piersią. Bogatym źródłem tego pierwiastka są pestki dyni, otręby pszenne, kakao, migdały, kasza gryczana, soja, biała fasola, gorzka czekolada, orzechy laskowe, otręby owsiane. Niedobory magnezu najczęściej objawiają się niecharakterystycznie i mogą dotyczyć wielu układów. Najczęściej pojawiają się zaburzenia rytmu serca, zmęczenie, brak energii, spadek nastroju, depresja, kłopoty z koncentracją, nadmierna drażliwość, tiki nerwowe (np. drganie powieki), skurcze łydek, drętwienie i mrowienie kończyn dolnych, wypadanie włosów oraz łamliwość paznokci. Liczne badania naukowe wskazują na istotną rolę niedoboru tego pierwiastka w rozwoju nadciśnienia tętniczego, udaru i cukrzycy. Organizm może szybko i skutecznie usunąć nadmiar magnezu przez nerki, dlatego hipermagnezemia pojawia się niezwykle rzadko i zazwyczaj dotyczy pacjentów z niewydolnością nerek. Nadmiar magnezu może powodować biegunkę, odwodnienie, nudności, osłabienie, podwójne widzenie, niewyraźną mowę.
Niedobór magnezu może być spowodowany: zmniejszeniem jego zawartości w diecie, spożywaniem wysoko przetworzonej żywności, nadużywaniem alkoholu, spożywaniem dużej ilości kawy i/lub herbaty, stosowaniem diet redukujących (ubogobiałkowe, z dużą zawartością błonnika czy bogate w wapń, który zmniejsza wchłanianie magnezu). Do obniżenia stężenia magnezu w organizmie dochodzi również w przebiegu chorób przewodu pokarmowego polegających na zaburzeniach wchłaniania (np. choroby jelit, takie jak celiakia, przewlekłe biegunki lub zapalenie jelit), chorobach tarczycy, w przebiegu zapalenia trzustki lub wątroby, w zaburzeniach odżywiania czy nadmiernym wydalaniu (np. jako efekt stosowania środków odwadniających, biegunki, wymioty). Stosowanie środków antykoncepcyjnych, intensywnej insulinoterapii antybiotyków, cytostatyków oraz leków moczopędnych, psychotropowych i nasennych, może powodować obniżenie poziomu tego pierwiastka w organizmie.
Hipermagnezemia, czyli podwyższony poziom magnezu może być spowodowany nadmiernym, niekontrolowanym przyjmowaniem preparatów zawierających w swoim składzie sole magnezu bądź podawaniem siarczanu magnezu pozajelitowo w dużych dawkach. Ponadto podwyższony poziom magnezu w organizmie obserwowany jest w niewydolności nerek, niedoczynności tarczycy oraz w przebiegu niektórych chorób nowotworowych oraz autoimmunologicznych.
Przygotowanie do badania: Pacjent musi być na czczo. Na badanie należy się zgłosić między 7:00 a 10:00 rano
Czas oczekiwania na wynik: 1 dzień roboczy
« Wróć do listy terminów
