Narząd wzroku jest oknem na wspaniały świat kolorów oraz źródłem przyjemnych doznań. Pozwala nam rejestrować najpiękniejsze obrazy oraz utrwalać je w swojej pamięci. Dzięki niemu możemy cieszyć się uśmiechem naszych bliskich oraz poznawać świat i jego bogactwo. Niestety współczesny tryb życia jest bardzo obciążający dla naszych oczu. Są one nieustannie narażane na wiele czynników drażniących – kurz, wiatr, klimatyzacja, promienie UV, ciała obce, sztuczne światło, wielogodzinna praca przed komputerem, korzystanie ze smartfonów, oglądanie telewizji, palenie papierosów czy wszechobecne zanieczyszczenie powietrza. Pod wpływem działania tych bodźców dochodzi do zachwiania równowagi fizjologicznej w oku, zaburzeniom ulega aparat ochronny oka i zmniejsza się stopień nawilżenia przez łzy elementów oka. W konsekwencji może prowadzić to może do infekcji bakteryjnych, wirusowych, grzybiczych i pasożytniczych narządu wzroku.
Infekcje te często objawiają się przekrwieniem, swędzeniem i pieczeniem oczu. Pacjenci zgłaszają uczucie piasku pod powiekami, światłowstręt, łzawienie, osłabienie i wypadanie rzęs. Wskutek odruchowego pocierania oczu, objawy się nasilają.
Najczęstszą postacią infekcji bakteryjnych są zapalenia spojówek. Schorzenie to dotyczy pacjentów w różnym wieku, chociaż czynniki etiologiczne są nieco inne u dorosłych niż u dzieci. Zakażeniom ostrym może towarzyszyć wydzielina ropna, śluzowa lub śluzowo-ropna.
Stan zapalny może również dotyczyć gruczołów i kanalików łzowych, brzegów powiek oraz rogówki. W najcięższych przypadkach zakażeniu może ulec wnętrze gałki ocznej. Najczęstszymi czynnikami etiologicznym są gronkowce (S. aureus), paciorkowce (S. pneumoniae, S. pyogenes), Moraxella sp. i Haemophilus influenzae. U pacjentów noszących soczewki kontaktowe należy podejrzewać zakażenie pałeczką ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa). U noworodków czynnikiem etiologicznym są często patogeny pochodzące z dróg rodnych matki.
W celu zidentyfikowania bakterii odpowiedzialnych za infekcję oraz oznaczeniu ich lekowrażliwości, należy wykonać posiew bakteriologiczny z worka spojówkowego oka, które jest zainfekowane.
W tym celu za pomocą jałowej wymazówki pobierany jest wymaz z worka spojówkowego i (jeśli jest obecna) ropna wydzielina zbierająca się podczas snu lub w ciągu dnia.
Przygotowanie do badania: Materiał powinien być pobrany we wczesnym okresie choroby, przed podaniem choremu antybiotyków lub 3-4 dni po ich odstawieniu (w przypadku sprawdzenia skuteczności stosowanej terapii).
Materiału do badań mikrobiologicznych z oka nie należy pobierać w ciągu 4 godzin po jego przepłukaniu lub wprowadzeniu do worka spojówkowego kropli stosowanych podczas badania okulistycznego i znieczulających. Zalecane jest nie zakładanie w tym dniu soczewek kontaktowych.
Pacjentki w dniu badania nie powinny wykonywać makijażu, a zwłaszcza tuszować rzęs. Niedozwolone jest oczyszczanie twarzy z kosmetyków tuż przed badaniem. Do laboratorium najlepiej zgłosić się rano, przed toaletą okolic oczu (dozwolone jest delikatne przemycie skóry twarzy wacikiem nasączonym wodą z pominięciem okolic zmienionych chorobowo).
Czas oczekiwania na wynik: Hodowla i identyfikacja patogenu wraz z wykonaniem antybiogramu trwa od 3 do 4 dni roboczych.
