Żelazo w kompleksie z transferryną jest transportowane do wnętrza komórki za pomocą swoistych receptorów dla transferryny znajdujących się na powierzchni tej komórki. Rozpuszczalne receptory transferryny powstają w wyniku odłączenia receptorów transferryny od powierzchni komórki i uwolnienia ich w postaci wolnych białek. Stężenie uwolnionego do krążenia sTfR jest proporcjonalne do ilość receptorów transbłonowych na komórkach, a tym samym do zapotrzebowania komórek na żelazo. Gdy ilość żelaza w komórce spada, dochodzi do wzmożonej produkcji receptorów i tym samym wzrasta stężenie rozpuszczalnych receptorów transferryny w krwioobiegu. Głównym miejscem transportu żelaza są komórki erytropoetyczne (prekursory krwinek czerwonych), w związku z tym stężenie sTfR odzwierciedla zapotrzebowanie na ten pierwiastek tych właśnie komórek. Poziom sTfR w krwioobiegu nie jest zależny od toczących się stanów zapalnych, chorób nowotworowych i wątroby, dlatego pomiar ich stężenia we krwi znalazł zastosowanie w diagnostyce różnicowej niedokrwistości z niedoboru żelaza i niedokrwistości chorób przewlekłych. Stężenie rozpuszczalnych receptorów transferryny odzwierciedla funkcjonalną pulę żelaza, w przeciwieństwie do ferrytyny odzwierciedlającej ilość żelaza zmagazynowanego w tkance.
Poziom sTfR jest również oceniany pod kątem potencjalnego zastosowania w ocenie odpowiedzi na terapię zrekombinowaną ludzką erytropoetyną (EPO) u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek oraz w wielu innych stanach chorobowych.
Przygotowanie do badania:
Pacjent powinien być na czczo, czyli 8-12 godzin po ostatnim posiłku. Na badanie należy zgłosić się po wypoczynku nocnym, w godz. 6:30-10:30 lub według wskazań lekarza.
Czas oczekiwania na wynik:
10 dni roboczych
