Osiągnięcia współczesnej medycyny pozwalają na zupełnie nowe spojrzenie na alergeny i powiązane z nimi uczulenie. Wykorzystanie biologii molekularnej w diagnostyce chorób alergologicznych przyczyniło się do opracowania metod diagnostycznych na miarę nowego stulecia. Molekularna (komponentowa) diagnostyka alergii (CRD – Component Resolved Diagnostics) to całkowicie nowe podejście do tematu rozpoznawania przyczyn wywołujących alergię. Klasyczne metody diagnostyczne oparte są na naturalnych pełnych ekstraktach alergenowych, które umożliwiają zidentyfikowanie źródła alergii, np. pyłek brzozy, tymotki łąkowej, orzeszki ziemne. Jednak nie pozwalają na określenie, przeciwko której składowej alergenu (tzw. komponencie) produkowane są przeciwciała. Obecnie stwierdzenie uczulenia na jakiś alergen jest niewystarczające, szczególnie w przypadku diagnostyki alergii pokarmowej oraz anafilaksji po pokarmach i po wysiłku. Molekularne testy alergologiczne oparte na komponentach alergenowych pozwalają precyzyjnie ustalić, które białka ze źródła alergenu są rzeczywistą przyczyną objawów alergicznych, które leżą u podstaw reakcji krzyżowych z innymi alergenami, a które w ogóle nie wpływają na stymulację naszego układu immunologicznego. Dzięki temu możliwe jest określenie indywidualnego profilu uczulenia.
Podstawą opracowania testów molekularnych było poznanie właściwości i budowy poszczególnych alergenów. Każdy alergen składa się z różnych białek tzw. molekuł alergenowych, które są zdolne do wywołania uczulenia. Każda molekuła zawiera wiele epitopów, które można podzielić na:
- epitopy specyficzne dla jednego gatunku – odpowiedzialne za pierwotne uczulenie
- epitopy o strukturze aminokwasowej identycznej do epitopów pochodzących z różnych gatunków – odpowiedzialne za reakcje krzyżowe
Czym są reakcje krzyżowe?
Do reakcji krzyżowej dochodzi, gdy przeciwciała klasy IgE wyprodukowane przez nasz układ immunologiczny przeciwko konkretnemu alergenowi (np. pyłkowi brzozy) są w stanie rozpoznać i połączyć się z alergenem o zbliżonej budowie pochodzącym z innego źródła (np. orzeszkiem ziemnym) i wyzwolić kaskadę reakcji alergicznych. Reaktywność krzyżowa przeciwciał może mieć dla pacjenta różne konsekwencje: od takich, które w ogóle nie wywołają objawów klinicznych (będą jedynie wypływać na wynik testów), poprzez objawy kliniczne słabsze niż w przypadku pierwotnej alergii, aż do tak samo silnych, jak u pacjentów z pierwotną reakcją alergiczną. Należy tu zaznaczyć, że alergia krzyżowa to nie to samo co alergia na wiele alergenów – tutaj względem poszczególnych alergenów zostały niezależnie wyprodukowane przeciwciała będące przyczyną alergii.
Czym są tzw. panalergeny?
Alergeny o podobnej lub identycznej budowie, odpowiedzialne za wywołanie reakcji krzyżowych nazywamy panalergenami. Jest to niejednorodna grupa białek, występująca w kilkunastu różnych źródłach pochodzenia. Wykazują różny stopień oporności na działanie enzymów trawiennych i temperatury (gotowanie, pieczenie, smażenie) – jedne pod wpływem działania tych czynników zmniejszają swoje właściwości alergizujące a inne nie. Rozróżniamy kilka rodzin takich białek, najważniejsze z nich to:
[accordion autoclose=”true” openfirst=”false” openall=”false” clicktoclose=”true”][accordion-item title=”Profiliny”]
Profiliny to wysoko konserwatywna rodzina białek, w której homologia, nawet pomiędzy odlegle spokrewnionymi gatunkami, przewyższa 75%. Duże podobieństwo w budowie sprawia, że reakcje krzyżowe pomiędzy profilinami z różnych źródeł są bardzo częste. W naszej szerokości geograficznej produkcja przeciwciał przeciwko profilinom jest zwykle związana z pierwotną alergią na trawy i pyłek brzozy. Główne profiliny z tych źródeł to Bet v2 (brzoza) oraz Phl p12 (tymotka łąkowa). Wykrycie specyficznych przeciwciał IgE na przynajmniej jedną profilinę potwierdza uczulenie na całą rodzinę białek.
[/accordion-item][accordion-item title=”Białka PR-10″]
Białka PR-10 reprezentowane są przez główny alergen brzozy Bet v1, który jest przyczyną uczulenia u ponad 93% osób z alergią na pyłek brzozy. Wśród homologów Bet v1 znajdziemy pyłek innych drzew z rzędu bukowce (np. olcha, leszczyna, grab, buk, dąb, kasztan), jak również wielu pokarmów pochodzenia roślinnego (truskawki, jabłko, brzoskwinia, wiśnie, morela, maliny, gruszka, kiwi, seler, marchewka, orzeszki ziemne, orzech laskowy, soja, pomidor). Mnogość alergenów podobnych do Bet v1 sprawia, że ilość potencjalnych reakcji krzyżowych jest ogromna. Obraz kliniczny związany jest głównie z objawami ze strony układu oddechowego (alergiczny nieżyt nosa, astma), zapaleniem spojówek, może również wystąpić zespół alergii jamy ustnej (OAS, ang. Oral allergy syndrome), czyli pojawienie się u osób uczulonych na pyłek, np. brzozy, lokalnych reakcji w obrębie jamy ustanej (mrowienie ust, gardła, obrzęk warg i języka, chrypka) po spożyciu niektórych warzyw i owoców.
Ponieważ białka z rodziny PR-10 są termolabilne, czyli nieodporne na działanie wysokich temperatur, gotowanie produktów przed spożyciem powoduje całkowite wyeliminowanie lub znaczącą redukcję objawów OAS.
[/accordion-item][accordion-item title=”Niespecyficzne białka transportujące lipidy (nsLTP)”]
Niespecyficzne białka transportujące lipidy (nsLTP) ogrywają kluczową rolę w rozwoju alergii pokarmowych w krajach śródziemnomorskich. Głównym białkiem odpowiedzialnym za rozwój pierwotnej alergii na nsLTP jest komponent brzoskwini Pru p3.
Wysoka reaktywność krzyżowa przeciwciał IgE anty-nsLTP jest obserwowana pomiędzy takimi pokarmami pochodzenia roślinnego, jak: brzoskwinia, jabłko, wiśnie, grejpfrut, pomarańcza, pomidory, orzechy (laskowy, włoski, ziemny), sałata, kukurydza, pszenica. nsLTP znajdują się również w pyłku roślin – ambrozji, bylicy, oliwki czy platana. Jednak, z powodu małego podobieństwa w budowie do nsLTP owoców czy warzyw, nie wpływają one na reakcje krzyżowe.
Objawy kliniczne uczulenia na nsLTP mają szerokie spektrum. Możliwe są jedynie łagodne objawy, np. związane z zespołem alergii jamy ustnej, ale zdecydowanie częstsze są silniejsze objawy, np. anafilaksja czy ciężkie ataki astmy. Pru p3 jest białkiem odpornym na działanie wysokich temperatur (termostabilnym), a nawet częściowo na soki trawienne, co sprawia, że nawet po intensywnym gotowaniu nie traci swoich immunogennych właściwości.
Ciekawostką jest, że pierwotne uczulenie na brzozę, charakterystyczne dla naszej szerokości geograficznej, zapewnia nam niejako „ochronę immunologiczną” przed uczuleniem na nsLTP. W Europie Środkowej i Północnej uczulenia na Pru p3 z ciężkimi objawami zdarzają się dość rzadko, zdecydowanie częściej mamy do czynienia z krzyżową reakcją na brzoskwinię w kontekście uczulenia na brzozę objawiającą się zespołem alergii jamy ustnej.
[/accordion-item][accordion-item title=”Albuminy surowicy”]
Albuminy surowicy to rodzina białek produkowanych w wątrobie, które w organizmie pełnią wiele funkcji. Albuminy spotkamy nie tylko we krwi, ale są również obecne w wydzielinach, łupieżu zwierzęcym, ślinie, moczu, mleku, mięsie, mleku czy np. żółtku jaja kurzego. Z tego powodu zaliczamy je zarówno do alergenów wziewnych, jak i pokarmowych.
Albuminy surowicy różnych gatunków zwierząt wykazują duże podobieństwo w budowie, dlatego reakcje krzyżowe u osób uczulonych na albuminy takich zwierząt, jak: krowa, koń, świnka morska, kot, pies, świnia, nie należą do rzadkości.
Do najczęstszych przypadków należą: alergia pokarmowa na wołowinę u osób uczulonych na mleko (wspólny alergen Bos d6), alergia pokarmowa na mleko krowie lub wołowinę u osób z wziewną alergią na łupież zwierzęcy (Bos d6 – krowa, Equ c3 – koń).
Zdarzają się również rzadsze przypadki reakcji krzyżowych, np. tzw. zespół wieprzowina – kot, czyli występowanie objawów alergii po zjedzeniu wieprzowiny u osób z wziewną alergią na kota. Istnieje również tzw. zespół ptak–jajko, który polega na występowaniu objawów alergii po ekspozycji na pierze lub po spożyciu mięsa ptaków u osób z alergią na żółtko jaja kurzego. W tym przypadku za występowanie objawów odpowiada alergia na albuminę kurzą zlokalizowaną w żółtku (alfa-liwetynę).
[/accordion-item][accordion-item title=”Tropomiozyny”]
Tropomiozyny to rodzina silnie alergizujących, odpornych na działanie wysokich temperatur białek budujących mięśnie. Częstość alergii na tropomiozyny w obrębie osób z alergią na owoce morza jest bardzo wysoka i wynosi od 50 do nawet 100%. Szacuje się, że alergia na owoce morza dotyczy ok. 0,6% światowej populacji.
W rejonach o dużym spożyciu owoców morza, np. krajach Morza Śródziemnego, może sięgać nawet 5%. Do najważniejszych alergenów należy główny komponent krewetki o nazwie Pen a1. Pierwotne uczulenie na tropomiozyny jest związane ze spożyciem owoców morza, wziewnym uczuleniem na roztocze lub karaluchy. Do alergii na tę rodzinę białek może dojść również na drodze infekcji pasożytniczych.
Podobieństwo tropomiozyn z różnych gatunków bezkręgowców przekracza 70% i jest przyczyną dużej liczby reakcji krzyżowych w obrębie osób uczulonych na: skorupiaki (krewetki, homary, kraby), mięczaki (ślimaki, małże, ośmiornice, ostrygi), roztocze kurzu domowego (D. pteronyssinus, D. farinae) czy pasożyty (glista ludzka, nicień).
Objawy alergii mogą pojawić się już po spożyciu niewielkich ilości pokarmu lub wziewnym przyjęciu alergenu (np. podczas smażenia – w postaci aerozolu). Obejmuje zwykle skórę (pokrzywka, swędzenie, obrzęk naczynioruchowy), jamę ustną (opuchnięcie warg i ust), problemy żołądkowe (wymioty, skurcze brzucha, biegunka). Mogą być również przyczyną ciężkich objawów, jak anafilaksja czy astma.
[/accordion-item][accordion-item title=”Polkalcyny”]
Polkalcyny to rodzina białek, które obecne są jedynie w dojrzałym pyłku roślin kwitnących – traw, krzewów, drzew czy ziół. Ich reprezentantami są komponenty Bet v4 (brzoza) oraz Phl p7 (tymotka).
Polkalcyny charakteryzują się wysokim stopniem podobieństwa (aż 77%), co sprawia, że liczba reakcji krzyżowych pomiędzy polkalcynami pochodzącymi z różnych gatunków roślin jest bardzo duża. Wykrycie przeciwciał IgE przeciwko jednej polkalcynie, np. Bet v4 (brzoza), jest wystarczające do stwierdzenia uczulenia na całą rodzinę białek.
Pomimo faktu, że polkalcyny należą do tzw. mniejszych alergenów (uczulają mniej niż 50% osób w grupie osób z alergią), ich potencjał alergizujący jest bardzo duży. Obecność przeciwciał IgE przeciwko polkalcynom może być odczytywany jako wskaźnik długo trwającej alergii, jak również jej cięższego przebiegu. Obecność polkalcyn w takich roślinach, jak pyłek traw (żyto, jęczmień, pszenica, kukurydza, życica, tymotka), pyłek drzew (olcha, brzoza, grab, buk, dąb) czy pyłek innych roślin kwitnących (bylica, ambrozja, rzepak, komosa, cyprysy, oliwka, jesion), jest przyczyną wielu reakcji krzyżowych.
Polkalcyny nie występują w ogóle w pokarmach pochodzenia roślinnego, stąd nie istnieje ryzyko alergii krzyżowej na warzywa czy owoce.
[/accordion-item][accordion-item title=”Lipokaliny”]
Lipokaliny to rodzina białek szeroko rozpowszechnionych w świecie roślin, zwierząt oraz bakterii. Największe znaczenie pod kątem alergii mają lipokaliny ssaków, które są głównie białkami wydzielniczymi i pełnią funkcje zapachowe. Wiążą również niektóre feromony.
Obecne są przede wszystkim w łupieżu zwierzęcym, ślinie oraz moczu zwierząt posiadających sierść i z wyjątkiem beta-laktoglobuliny, która jest alergenem pokarmowym występującym w mleku, należą do grupy alergenów wziewnych.
Największe stężenia lipokalin obserwowane są w miejscach, gdzie bezpośrednio przebywają zwierzęta, jednak z łatwością przenoszone są one drogą powietrzną do odległych miejsc. Podobieństwo w budowie lipokalin pochodzących od różnych gatunków ssaków może sięgać nawet 67% i być przyczyną reakcji krzyżowych. U osób uczulonych na lipokaliny ssaków możemy spodziewać się krzyżowej reakcji na sierść kota, psa, myszy, szczura, świnki morskiej, chomika, królika, krowy czy konia.
[/accordion-item][accordion-item title=”Parwalbuminy”]
Parwalbuminy możemy podzielić na dwie grupy: alfa-parwalbuminy – występujące w mięśniach ssaków i ptaków, tolerowane przez nasz układ odpornościowy – oraz będące przyczyną alergii beta-parwalbuminy, których znaczne ilości znajdziemy przede wszystkim w mięsie ryb.
Co ciekawe, parwalbuminy znajdują się głównie w tzw. jasnym mięsie ryb. Ciemne mięso, doskonałym przykładem może być np. tuńczyk, posiada bardzo mało tych białek i w zdecydowanie mniejszym stopniu powoduje alergie.
Parwalbuminy zaliczamy przede wszystkim do alergenów pokarmowych, jednak mogą się one znajdować również w aerozolach podczas przetwarzania ryb, np. smażenia czy gotowania, i mogą przedostawać się do organizmu drogą wziewną, powodując alergię.
Parwalbuminy to typowy przykład panalergenów. Ponad 90% wszystkich osób z alergią na ryby jest uczulona na tę właśnie rodzinę białek. Charakteryzują się one również bardzo dużym podobieństwem, dlatego osoba uczulona na jeden gatunek ryby ma bardzo duże prawdopodobieństwo alergii na inny. Dlatego u osób z alergią na parwalbuminy zaleca się wykluczenie z diety wszystkich ryb. Izolowana alergia tylko na jeden gatunek ryby zdarza się niezwykle rzadko.
[/accordion-item][/accordion]
Nowoczesna diagnostyka molekularna alergii dostępna w NZOZ Medica
Laboratorium Medica poszerzyło swoją ofertę o nowe panele alergiczne oparte na komponentach alergenowych. Panele powstały dzięki wykorzystaniu technik inżynierii genetycznej, które umożliwiły otrzymywanie alergenów rekombinowanych oraz komponentów aleregnowych. Pozwalają one wykryć nie tylko rodzaj alergenu, ale również konkretne białko lub jego fragment, na które pacjent jest uczulony, a także określić indywidualny profil uczuleniowy pacjenta. Ponadto umożliwiają precyzyjne dobranie składu alergenowego szczepionki w celu przeprowadzenia immunoterapii swoistej, indywidualną ocenę ryzyka wystąpienia objawów alergicznych oraz rozróżnienie uczulenia pierwotnego od objawów wywołanych reakcją krzyżową.
Panel Mleko plus gluten
Panel ten został stworzony do diagnostyki z krwi alergii pokarmowej na białka mleka krowiego oraz gluten, monitorowania rozwoju tolerancji i wprowadzania zaleceń dietetycznych dla potrzeb konkretnego pacjenta, co w konsekwencji, wpływa na poprawę jakości życia alergików. W jego skład wchodzi pełen ekstrakt mleka, 4 najważniejsze oczyszczone białka mleka oraz gluten.
- Uczulenie na kazeinę – może wiązać się z wysokim ryzykiem manifestacji objawów po spożyciu mleka oraz produktów mlecznych pod każdą postacią (świeże i gotowane), a także produktów spożywczych zawierających kazeinę jako dodatek (m.in.: czekolada, wędliny, chipsy). Kazeina jest najczęstszym alergenem mleka, na który uczulają się dzieci.
- Uczulenie na białka serwatkowe (alfa-laktoalbumina, beta-laktoglobulina, BSA) – może wiązać się z wysokim ryzykiem manifestacji objawów po spożyciu świeżego mleka i niegotowanych produktów mlecznych. Ponadto uczulenie na BSA może być przyczyną rozwoju alergii na mięso wołowe. Pacjenci u których wykryto uczulenie na białka serwatkowe mogą tolerować gotowane mleko i przetworzone termicznie produkty mleczne.
Spektrum objawów alergii na białka mleka krowiego jest bardzo szerokie. Często są to reakcje pokarmowe (biegunki, zaparcia, wymioty, wzdęcia, bóle brzucha), a także zmiany skórne takie jak pokrzywka, świąd czy zaostrzenie zmian atopowych.
Panel jest szczególnie dedykowany do diagnostyki dzieci poniżej 5. roku życia oraz osób dorosłych podejrzewających u siebie uczulenie na mleko krowie oraz wykonujących diagnostykę różnicową z nietolerancją laktozy.
Panel Komponenty jaja kurzego
Panel ten został stworzony do diagnostyki z krwi alergii pokarmowej na białka jaja kurzego, monitorowania rozwoju tolerancji i wprowadzania zaleceń dietetycznych dla potrzeb konkretnego pacjenta, co w konsekwencji, wpływa na poprawę jakości życia alergików. W jego skład wchodzi pełen ekstrakt białka i żółtka jaja kurzego oraz 4 najważniejsze oczyszczone białka.
- uczulenie na owomukoid – stanowi marker tolerancji na jajko kurze. Uczulenie na owomukoid może wiązać się z wysokim ryzyko alergii na jajko kurze pod każdą postacią (świeże, gotowane czy w wypiekach). Nawet jego znikome ilości mogą wywołać reakcję alergiczną. Wysokie stężenie IgE swoistego dla tego epitopu jest charakterystyczne dla uporczywej alergii i wskazuje na ryzyko przetrwałej alergii na jajko kurze.
- uczulenie na owoalbuminę, konalbuminę i lizozym – może wskazywać na ryzyko manifestacji objawów po spożyciu świeżego lub nieznacznie podgrzanego jajka. Pacjenci u których wykryto uczulenie na te białka mogą tolerować jajko kurze poddane intensywnej obróbce cieplnej (np. pieczone ciasta, gotowane jajko).
Jajo kurze to źródło wysokowartościowych białek i ważnych witamin. Jest podstawowym składnikiem odżywczym diety, ale też drugą co do częstości przyczyną alergii pokarmowej u dzieci. Objawy alergiczne mogą wystąpić już po niewielkiej ilości spożytego jajka. Często są to reakcje pokarmowe (bóle brzucha, wymioty), a także zmiany skórne, takie jak pokrzywka, świąd czy zaostrzenie zmian atopowych. Ponadto jajo kurze może być czynnikiem rekacji anafilaktycznych, które stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta.
Panel jest szczególnie dedykowany do diagnostyki dzieci poniżej 5. roku życia oraz osób dorosłych podejrzewających u siebie uczulenie na białka jaja kurzego.
Panel Rekombinanty pyłków
Panel stworzony do pogłębienia diagnostyki u pacjentów kwalifikowanych do rozpoczęcia immunoterapii swoistej (odczulania) na pyłki drzew i traw. W skład panelu wchodzą komponenty pyłu brzozy i tymotki łąkowej.
Alergia na pyłek tymotki łąkowej jest najczęstszą przyczyną alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek. rPhl p1 i rPhl p5 to główne epitopy alergenu tymotki łąkowej, odpowiedzialne za wystąpienie objawów klinicznych u pacjentów. Wysokie stężenie IgE swoistego dla rPhl p1 i rPhl p5 jest wskazaniem do zastosowania odczulania na tymotkę łąkową. Pacjenci, u których wykryto swoiste przeciwciała IgE wobec tych dwóch epitopów zdecydowanie lepiej odpowiadają na immunoterapię swoistą (odczulanie) w porównaniu do pacjentów, którzy nie są na nie uczuleni.
Pyłek brzozy jest główną przyczyną wiosennej alergii wziewnej w Europie. Głównym alergenem pyłku brzozy jest rBet v1, który odpowiada za wystąpienie objawów klinicznych. Wysokie stężenie IgE swoistego dla tego epitopu jest wskazaniem do zastosowania odczulania na pyłek brzozy. Pacjenci, u których wykryto swoiste przeciwciała IgE wobec rBet v1 zdecydowanie lepiej odpowiadają na immunoterapię swoistą (odczulanie) w porównaniu do pacjentów, którzy nie są na niego uczuleni. Ponadto zaobserwowano, że ci pacjenci zgłaszają często objawy alergii po kontakcie z innymi alergenami o podobnej budowie
Panel Rekombinanty roztocze kurzu domowego
Panel stworzony do pogłębienia diagnostyki u pacjentów kwalifikowanych do rozpoczęcia immunoterapii na roztocze kurzu domowego.
Dwa gatunki roztoczy kurzu domowego D. pteronyssinus i D. farinae stanowią główne źródło białek uczulających, które są odpowiedzialne za choroby alergiczne u ludzi, takie jak przewlekły nieżyt nosa, astmę oskrzelową oraz atopowe zapalenie skóry. Alergia na roztocza kurzu domowego jest „alergią całoroczną”. Jednak obserwuje się zaostrzenie objawów choroby w nocy i nad ranem (roztocza bardzo chętnie bytują w pościeli) oraz w okresie jesienno-zimowym (w sezonie ogrzewania mieszkań). Uruchomienie centralnego ogrzewania w budynkach powoduje unoszenie kurzu wraz z podgrzanym powietrzem, co daje korzystne warunki do ekspozycji na nagromadzony alergen. Pacjenci uczuleni na roztocze kurzu domowego zgłaszają bardzo charakterystyczne dolegliwości w wywiadzie lekarskim, tj.:
- objawy pojawiające się podczas sprzątania mieszkania
- nocne nasilenie dolegliwości
- znaczne uczucie blokady nosa rano, po przebudzeniu się
- początek dolegliwości w okresie znacznego ochłodzenia jesiennego, zamykania okien i włączania ogrzewania mieszkań
Der p 1
Der p 1 jest proteazą cysteinową. Należy do alergenów głównych roztocza gatunku Dermatophagoides pteronyssinus. Wykazuje reaktywność krzyżową z Der f 1, będącym alergenem głównym Dermatophagoides farinae. Alergen występuje głównie w drobinach kału roztoczy, w mniejszej ilości gromadzony jest w ciałach stawonogów oraz ich oskórku. Uczulenie na Der p 1 stwierdzono u 74% pacjentów z alergią na roztocza kurzu domowego (ang. house dust mites, HDM). Pacjenci u których zdiagnozowano alergię na Der p 1 mają zwiększone ryzyko wystąpienia objawów astmy. Oznaczenie reaktywności IgE w stosunku do Der p1 umożliwia dobór optymalnej immunoterapii swoistej. W przypadku braku reaktywności IgE w stosunku do Der p1 nie rekomenduje się przeprowadzać odczulania pacjenta pełnymi ekstraktami alergenów.
Der p 2
Der p 2 jest alergenem głównym roztocza gatunku Dermatophagoides pteronyssinus. Wykazuje reaktywność krzyżową z Der f 2, będącym alergenem głównym Dermatophagoides farinae. Alergen występuje w ciałach roztoczy. Uczulenie na Der p 2 stwierdzono u 80% pacjentów z alergią na roztocza kurzu domowego (ang. house dust mites, HDM). Oznaczenie reaktywności IgE w stosunku do Der p 2 umożliwia dobór optymalnej immunoterapii swoistej. W przypadku braku reaktywności IgE w stosunku do Der p 2 nie rekomenduje się przeprowadzać odczulania pacjenta pełnymi ekstraktami alergenów.
Der p 10
Der p 10 to alergen pomniejszy roztocza gatunku Dermatophagoides pteronyssinus. Jest tropomiozyną, odporną na działanie temperatury i enzymów trawiennych. Uczulenie na Der p 10 może wiązać się z wystąpieniem u pacjenta silnych, zagrażających życiu rekacji anafilaktycznych w wyniku rekacji krzyżowej z tropomiozyną owoców morza (szczególnie krewetek, krabów i homarów), tilapii, ślimaków, nicieni Anisakis (sushi). Nadwrażliwość na Der p 10 stwierdzono u 18% pacjentów z alergią na roztocza kurzu domowego (ang. house dust mites, HDM).
Der p 23
Der p 23 jest alergenem głównym roztocza gatunku Dermatophagoides pteronyssinus. Alergen występuje głównie w drobinach kału roztoczy. Uczulenie na Der p 23 stwierdzono u 74% pacjentów z alergią na roztocza kurzu domowego (ang. house dust mites, HDM). Badania przeprowadzone przez Posa i wsp. wskazują, że alergen ten jest istotny klinicznie dla rozwijającej się astmy w młodym wieku.
Panel Rekombinanty orzech ziemny
Panel ten został stworzony do diagnostyki z krwi alergii pokarmowej na białka zawarte w orzeszkach ziemnych. W jego skład wchodzą pojedyncze oczyszczone komponenty alergenów dla:
Orzeszków ziemnych:
- uczulenie na: Ara h1, Ara h2, Ara h3, Ara h6, Ara h8, Ara h9 – może być związane z wysokim ryzykiem silnych reakcji alergicznych (np. anafilaksji) po spożyciu nawet śladowych ilości orzeszków ziemnych. Białka te należą do rodzin białek odpornych na działanie wysokich temperatur
Test ALEX2 – ALLERGY EXPLORER
Jest to innowacyjny ilościowy test diagnostyczny in vitro służący do oznaczania swoistych immunoglobulin E wobec 120 ekstraktów i ponad 170 molekuł alergenowych pochodzących z różnych źródeł. Test ALEX2 oparty jest na zgłoszonej do opatentowania technologii nanocząsteczek, na których prezentowane są poszczególne alergeny tworząc makroskopową macierz. Analiza wyników testu jest wykonywana przy pomocy nowoczesnych technologii informatycznych. Panel ten został stworzony do diagnostyki z krwi alergii pokarmowej oraz wziewnej.
Molekularne testy alergiczne to dziś niezbędne narzędzie w diagnostyce chorób alergologicznych. Pozwalają na spersonalizowaną diagnostykę pacjenta z objawami alergii. Ustalenie indywidualnego profilu uczuleniowego umożliwia precyzyjne dobranie składu alergenowego szczepionki w celu przeprowadzenia immunoterapii swoistej. Ponadto testy alergiczne oparte na komponentach alergenowych dają możliwość rozróżnienia uczulenia pierwotnego od objawów wywołanych reakcją krzyżową, monitorowania rozwoju tolerancji i wprowadzania zaleceń dietetycznych dla potrzeb konkretnego pacjenta, co w konsekwencji, wpływa na poprawę jakości życia alergików. Oferowane przez nasze laboratorium testy do molekularnej diagnostyki alergii mogą być wykonywane w każdym wieku – od niemowląt do starszych osób. Na badanie można zgłaszać się cały dzień. Testy nie wymagają specjalnego przygotowania tj. odstawienia leków czy bycia na czczo. Więcej szczegółów na temat molekularnej diagnostyki alergii dostępne jest w siedzibie Laboratorium Analiz Medycznych MEDICA.
Wpis powstał dzięki uprzejmości firmy Euroimmun Polska, która udostępniła materiały szkoleniowe wykorzystane w niniejszym tekście.
